Skip Navigation

www.chinareis.net - Hongkong 1


Hongkong 1


Small map of Hongkong


Dag 5 - Dinsdag 19 september



Wekker

Om 7 uur loopt de wekker af. Haastig ontbijten en om kwart voor 9 aantreden, op naar het vliegveld. Het regenwater van gisteren is nog niet overal verdwenen, in de kleine zijstraatjes staat het nog blank, kraampjes staan in een klein meertje. Sommige voetgangers trachten zorgvuldig droge voeten te houden, anderen waden onverschillig door al die nattigheid heen.

In de buitenwijken komen weer de brede waterplassen met hun lotusbloemen. De knoppen hebben een heel zuivere vorm. Meisjes legden ze gisteren in de tempels voor het Boeddha altaar neer Ook nu worden ze weer afgesneden en ook de eetbare waterplant zien we weer oogsten.

Op het vliegveld hetzelfde bijenkorfgegons als op Schiphol. Zorgeloos wachten we het in orde maken van de formaliteiten af om 11 uur de lucht in! Voor het volgende avontuur. En weer moet de tijd 1 uur vooruit worden gezet.

Cathay Pacific Airways

Cathay Pacific Airways Het toestel is van de Cathay Pacific Airways. Door een gelukkig toeval kom ik bij een raamplaatsje terecht. Vliegduur: 2 1/4 uur. Bij het opstijgen is nog even Bangkok te zien, zelfs een paar Boeddhatempels die echter al gauw in de diepte verdwenen zijn. Nog vaag is wat bouwland en rijstvelden te zien, in allerlei tinten groen. Dan vervaagt het beeld, in witte wolken. Later komt daar iets blauws doorheen, de zee? Maar die wolken zijn zelf ook machtig mooi in hun steeds wisselende formaties.

Lieve Stewardesjes

Hong Kong vanuit de lucht De Chinese (of Thaise?) stewardesjes zien er lief uit en voorzien ons van allerlei lekkere dingen. Te gauw duikt Macau uit de wolken op (is het wel Macau?) en ik zie een rimpelige zee, bezaaid met witomrande grijze eilandjes. We dalen nu; alles is haarscherp te onderscheiden: kale eilandjes, beboste heuvels, kleine bootjes en wolkenkrabbers! Maar die zijn van Kowloon. Een wirwar van straatjes en huizenblokken.

Duidelijk zien we de symmetrische patronen van een heel wolkenkrabber bos. We landen - even ben ik bang dat het toestel zal door­schieten omdat vliegveld Kai-Tak maar zo 'n nauwe strook is die in de baai uitmondt, maar de piloten op deze lijn kennen hun vak

Kathy

Hong Kong vanuit de lucht Met duizenden anderen worden we langs de officiële loketjes geleid, formaliteiten die wel een uur in beslag nemen. Koffers moeten allemaal open, want dit is het land van de zware drugs. Slechts een persoon ontkwam door een wonder aan de douane - en hij was nog wel de meest zware jongen van allemaal. Karretjes worden gecharterd voor de bagage en een bus brengt ons naar het Ambassador Hotel in de Nathan Road, Kowloon. De engels sprekende vrouwelijke gids stelt zich voor als Kathleen ("Kathy mag ook, maar "don't call me Pussy CatIt) en Pussy Cat - want een katje is het - steekt zeer efficiënt van wal. Ze strooit een vloed van woorden over ons uit die nauwelijks te verteren zijn. Ambtshalve is ze waarschijnlijk geweldig, maar geef mij dan Wanna maar.

Ambassador Hotel

Enkele minuten later slokt het hotel ons op en zet ons af in een mooie kamer op 8 hoog - een onbeduidend klein celletje in de eindeloze honingraten aan weerszijden van de diepe kloof die straat heet - De komende drie dagen zal dit ons tehuis zijn in deze miljoenenstad Hongkong. Opgeknapt na een paar uurtjes rust en voor de rest van de dag "vrij" steken we met een paar anderen de koppen bij elkaar om samen Hongkong te gaan verkennen. Voor een gezellig restaurant hoef je hier niet ver te lopen, het wemelt ervan. Als vanzelf leidt ons pad naar Jade Garden, op de hoek van een drukke straat. Een grote ruimte, rood lakwerk, kelners netjes,in het zwart, met rode revers. Alles straalt een welkome sfeer uit. Het drankje vooraf - je ontkomt er niet aan - wordt gimlet. Nooit eerder van gehoord, maar het straalt een kristallen koelte af en smaakt naar meer.


Hongkong 1



Menu

Het menu is een gewichtige zaak, een gedienstige en slimme kelner schiet op ons toe en prijst een uit 6 gangen bestaand diner aan voor 4 personen, en niet te duur. Doen we ! De soep is ongevaarlijk, die gewoon met een lepel verorberd dient te worden. Met de rijst en allerlei lif­lafjes wordt het moeilijker, want we willen ons niet laten kennen met onze eetstokjes

Buurtafel

De buurtafel kijkt geïnteresseerd toe, maar het gaat, al smokkelt er stiekem wel eens iemand met z'n lepel. Dan, middenin de serieuze pogingen om het er goed af te brengen, komt de chef-kok aandragen met een soort grauwe zand­heuvel op een schaal. Een ober overhandigt mij een rode hamer, bedekt de heuvel met een doek en nodigt me uit om met die hamer een flinke tik op de berg te geven. De diepere zin ervan ontgaat me, maar ik neem de uitdaging aan en geef een flinke tik. De kok voltooit het karwei met enkele welgemikte slagen aan de zijkant. Dan wordt de doek weggenomen, de zanderige brei losgemaakt en daaruit komt dan weer een dichtgevouwen lotus­blad tevoorschijn. Haast plechtig wordt dit losgepeuterd en onthult een heerlijk kipgerecht, vermengd met zeewier reepjes. We worden vol egards bediend. We vieren dit historisch maal met een wijntje, rijstewijn natuurlijk. Er komen dan vier piepkleine eierdopjes op tafel en een klein kruikje. Proost ! Op Hongkong ! Na de eerste voorzichtige slokjes snakken we even naar adem, het lijkt pure jenever. De tweede slok valt dan weer mee en het verhoogt de algemene vrolijkheid. Iemand knoeit wat op z'n overhemd, maar net komt de ober met vochtig' warme doekjes op een blad aandragen en dat komt dan weer net van pas. Rondom de borden is intussen wel te zien dat we toch nog nieuwelingen zijn met de eetstokjes.

Appelbeignets

Het toetje is een stapeltje kleine appelbeignets die gloeiend heet ter tafel komen, maar in een bakje ijswater gedompeld moeten worden alvorens we eraan mogen beginnen. Die behandeling maakt ze lekker krokant. De ijsdoop wordt volgehouden tot alles op is en dan neemt ons vrolijk kelnertje alles van tafel.
Tot slot volgt dan jasmijnthee zonder suiker. En dan komen ook de bloemetjes op tafel. Dit blijkt niet een nog vlug herstelde fout te zijn, maar het hoort bij het thee protocol. Tegen heug en meug drinken we thee, wéér een nieuwe pot en die komt ook leeg. Ons eerste oosterse diner zit erop.

PID: 1005 CLT: 0.001 LMD: 2013-Aug-17


Updated 2006 April 3